ในโลกเรามีการสื่อสารมากมายหลายวิธีทั้งภาษาพูด ภาษาเขียน ภาษามือรวมถึงท่าทางและอื่น ๆ อีกมากและดอกไม้ก็เป็นหนึ่งในนั้น ดอกไม้สวย ๆ ไม่ว่าจะชนิดใด ดอกอะไรได้ถูกนำมาเป็นตัวแทนความรู้สึกในการที่จะสื่อสารกับผู้รับว่าผู้ให้รู้สึกอย่างไร วรรณคดีไทยมีบทกวีชื่นชม เปรียบเทียบและพรรณนาถึงดอกไม้สวย ๆ อยู่มากมาย เช่น
กลิ่นแก้วแก้วกลิ่นชัด
พระพายพัดรำเพยกระพือ
นามแก้วดอกแก้วคือ
แก้วเนตรพี่นี้ใช่ใคร
ดอกแก้วสีขาวผ่อง
ไม่เหมือนน้องต้องติดใจ
ขาวเหลืองเรืองเรื่อใส
ในแหล่งหล้าหาไหนทัน
วรรณคดี : กาพย์เห่เรือ
พระราชนิพนธ์ : พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว
ทั้งนี้ดอกไม้สวย ๆ ที่ได้รับการคัดสรรเป็นอย่างดีย่อมทำให้ผู้รับรับรู้ได้ว่าผู้ให้พิถีพิถันเพียงใด ยามออกค้นหาดอกไม้เหล่านั้นเพื่อผู้รับ
แต่ไม่ว่าดอกไม้สวยงดงามเพียงใด ก็ไม่สวยไปกว่าใบหน้าของผู้รับที่เต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มอันเบิกบานอิ่มเอิบยินดี